رضا نقدی
چکیده
یکی از معدود اسناد به‌جای مانده از موقوفات آستان قدس رضوی در دورۀ تیموری، رونوشت وقف‌نامه ای از جلال‌الدین احمد استرآبادی است. در این وقف‌نامه که در سفینه ای تاریخی-ادبی از قرن نهم و اوایل قرن ...
بیشتر
یکی از معدود اسناد به‌جای مانده از موقوفات آستان قدس رضوی در دورۀ تیموری، رونوشت وقف‌نامه ای از جلال‌الدین احمد استرآبادی است. در این وقف‌نامه که در سفینه ای تاریخی-ادبی از قرن نهم و اوایل قرن دهم هجری قمری درجشده، واقف یک تکیه و حمامی را در استرآباد وقف بر روشنایی حرم رضوی و فقرای مسلمین نموده است. یافتههای پژوهش نشان میدهد واقف و متولیان از متمولان و صاحبمنصبان شیعی و از سادات استرآباد در دوره تیموری و اوایل صفوی بوده و منطقه استرآباد در این دوران از مهمترین مراکز شیعی محسوب میگردیده و عالمان و بزرگانی از آنجا در حرم رضوی خدمت میکرده اند. املاک این وقف‌نامه به جهت گسترش شهر استرآباد در ادوار بعد جزو محلات آن شهر شده است. همچنین با توجه به گسترش حرم و ازدیاد زوار، یکی از نیازهای حرم تأمین روشنایی و کمک به زوار بوده است.
